NASA’nın Orion kapsülü, Artemis I’in ayın etrafında uçuşunun ardından su sıçramasına yöneliyor Yazan Reuters

Joey Roulette ve Steve Gorman tarafından

(Reuters) – NASA’nın mürettebatsız Orion kapsülü, Ay etrafındaki yolculuğunun son dönüş ayağında Pazar günü uzayda hızla ilerledi ve Apollo’nun son Ay inişinden 50 yıl sonra Artemis ay programının açılış misyonunu tamamladı.

Sensörlerle bağlanmış üç mankenden oluşan simüle edilmiş bir mürettebatı taşıyan sakız şeklindeki Orion kapsülü, Meksika’nın Baja California yarımadasındaki Guadalupe Adası yakınlarında sabah 9:39 PST’de (1739 GMT) Pasifik’e paraşütle atılacaktı.

Orion, bir ay uçuşunda ayın yaklaşık 79 mil (127 km) yukarısını geçtikten ve uzaydaki en uzak noktasına, yaklaşık 270.000 mile (434.500 mil) ulaştıktan yaklaşık iki hafta sonra, 25 günlük görevinin sonuna bir haftadan kısa bir süre içinde yaklaşıyordu. km) Dünya’dan.

Ana roket sistemini barındıran servis modülünü fırlattıktan sonra, kapsülün Dünya atmosferine saatte 24.500 mil (39.400 kph) hızla – ses hızının 30 katından daha fazla – yeniden girerek 20 dakikalık ateşli bir dalış yapması bekleniyordu. okyanus.

Orion, 16 Kasım’da Florida’daki Cape Canaveral’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden NASA’nın yükselen yeni nesil Uzay Fırlatma Sistemi’nin (SLS) tepesinden fırlatıldı. çağ.

İlk SLS-Orion yolculuğu, Apollo’nun bu on yılda astronotları ay yüzeyine geri döndürmeyi ve orada Mars’ın gelecekteki insan keşfi için bir basamak taşı olarak sürdürülebilir bir üs kurmayı amaçlayan ardıl programı Artemis’i başlattı.

Tesadüf eseri, I. Artemis’in Dünya’ya dönüşü, Gene Cernan ve Harrison Schmitt’in 11 Aralık 1972’de Apollo 17 ile aya inişinin 50. yıldönümünde gerçekleşti. 1969’da başlayan altı Apollo görevinden.

FUTBOL İLE KURUŞ VURMAK

Yeniden giriş, Orion’un yolculuğunun en kritik aşamasını işaret ediyor ve yeni tasarlanan ısı kalkanının, kapsülün dışındaki sıcaklıkları yaklaşık 5.000 Fahrenheit dereceye (2.760 Santigrat derece) yükseltmesi beklenen atmosferik sürtünmeye dayanıp dayanamayacağını test ediyor.

NASA’nın Artemis I görev yöneticisi Mike Sarafin geçen hafta bir brifingde “Bu bizim bir numaralı hedefimiz” dedi. “Dünyada bu boyutta bir ısı kalkanıyla hipersonik yeniden girişi kopyalayabilen ark jeti veya aerotermal tesis yok.”

Ayrıca, kapsülü Ay’dan uygun yeniden giriş noktasına ve alçalma yoluyla yönlendirmek için kullanılan gelişmiş yönlendirme ve itici sistemlerini test edecek ve yanmayı önlemek için uzay aracını tam doğru açıda tutacaktır.

Orion tahrik üst düzey yöneticisi Eric Coffman, “Aslında 300 yarda bir futbol topu fırlatıp bir kuruşa vurmak gibi bir şey,” dedi. Lockheed Martin Orion’u NASA ile sözleşmeli olarak inşa eden Corp (NYSE:), Reuters’e verdiği demeçte.

Dahili bir seyrüsefer ve kontrol sistemi, kapsülü doğru ve rotasında tutmak için gerektiğinde itici gaz patlamaları yapmak üzere, kapsülün tabanı boyunca girintili konumlarda sabitlenmiş 12 yerleşik iticiye komut veriyor, dedi.

DAHA SICAK, DAHA HIZLI

Ay’dan dönüşünde Orion’a uygulanan ısı, hız ve kuvvetler, Uluslararası Uzay İstasyonu’ndan (ISS) daha rutin inişler yapan uzay aracının veya alçak Dünya yörüngesinden diğer uçuşların maruz kaldığından daha fazla olacaktır.

Yine bir başka yeni değişiklikle, Orion, kapsülün atmosferin tepesine kısa bir süre daldığı, geri uçup tekrar girdiği ve aynı zamanda yönlendirmede daha fazla kontrol sağlayan bir fren manevrası olan yeni bir “girişi atla” alçalması kullanacak şekilde programlandı. araç amaçlanan sıçrama hedefine daha yakın.

NASA yetkilileri, Artemis I görevinin deneysel doğasını vurgulayarak, Boeing (NYSE:) Ortak yapımı SLS’nin ilk lansmanını ve daha önce daha küçük bir Delta IV’te başlatılan kısa bir iki yörünge testini uçuran Orion ile birleştirilmiş ilkini işaret ediyor. 2014 yılında roket.

Kapsül, Ay etrafındaki yolculuğu sırasında bazı beklenmedik iletişim kesintileri ve bir elektrik sorunuyla karşılaşsa da NASA, ABD uzay ajansının beklentilerini aştıklarıyla övünerek, hem SLS hem de Orion’un performansına şimdiye kadar yüksek notlar verdi.

Artemis I başarılı sayılırsa, mürettebatlı bir Artemis II uçuşu 2024 gibi erken bir tarihte gerçekleştirilebilir ve bunu birkaç yıl içinde programın biri kadın olan astronotların Artemis III ile ilk kez Ay’a inmesi takip edebilir.

Soğuk Savaş dönemi ABD-Sovyet uzay yarışından doğan Apollo ile karşılaştırıldığında Artemis, Elon Musk’ın SpaceX’i ve Avrupa, Kanada ve Japonya’nın uzay ajansları gibi ticari ortakları içeren, daha bilim odaklı ve geniş tabanlıdır.

Aynı zamanda, uzay mekiklerine ve ISS’ye odaklanan onlarca yıldan sonra insanlı uzay uçuşu programını alçak Dünya yörüngesinin ötesine yönlendirerek NASA için önemli bir dönüm noktasını işaret ediyor.