Görüş: “Birinin Jerome Powell’a bunun ne pahasına olursa olsun öldürme görevi olmadığını söylemesi gerekiyor.” Tam gelişmiş bir bankacılık krizini önlemek için faiz oranlarını şimdi düşürün.

Yine de Fed’in bu adımı atma ihtimali zayıf. Çoğu tahmin şu anda ABD merkez bankasının faiz artırımını ertelediğini söylese de, bir ara vermek yeterince iyi değil.

Kesme oranları, ekonomik bir basınç valfini serbest bırakır. Bu hareket ne kadar geçici olursa olsun, finansal piyasaların ve bankacılık sisteminin sağlığı için mühlet gereklidir.

Evet, Fed enflasyon üzerindeki tasmayı sıkılaştırmak istiyor ve hayır, faiz indirimi bu cephede yardımcı olmayacak, ancak birinin Fed Başkanı Jerome Powell’a bunun “ne pahasına olursa olsun öldürme” misyonu olmadığını söylemesi gerekiyor. çünkü hiçbirimiz bankacılık sisteminin istikrarı için ödenen bir bedel olmayı göze alamayız.

Sıkıştır ve kan al

Silicon Valley Bank SIVB’nin çöküşüyle ​​ilgili şimdiye kadarki haberlerin çoğu,
-60.41%,
Silvergate Bankası SI,
-3.30%
ve İmza Bankası SBNY,
-22,87%
– ve First Republic Bank FRC’deki istikrarsızlık,
-32.80%
ve diğerleri – bu bankaların başını nasıl belaya soktuğuna odaklandı. Bu işletmelerin karşılaştığı baskıya pek sert bakmadı.

Sit Investment Associates’in kıdemli portföy yöneticisi Bryce Doty tarafından özetlenen, birçok uzmanın bana görmezden gelindiğini söylediği konu şu: “Şu anda çoğu banka iflas etmiş durumda.”

Kulağa korkunç geliyor, ancak tüm borçları tamamen ödeyememekten çok düzenleyici kurallar ve faiz oranları ile ilgili.

Okumak: SVB’nin ani çöküşünden Credit Suisse’in serpintilerine: 8 grafik finansal piyasalarda çalkantı gösteriyor

Eve getirmek için, yaklaşık 10 yıl önce, ortalama ipotek oranı %3,6 civarındayken bir ev için uzun vadeli sabit oranlı ipotek alıp almadığınızı düşünün. Bu, 10 yıllık Hazine TMUBMUSD10Y oranının kabaca iki katıydı.
%3.430
o zamanlar bu, bazı kurumların daha güvenli bir Hazine bonosu ile yetinmek yerine kredinizi satın almak isteyeceği anlamına geliyordu.

Bugünlerde hala ipotek için %3,6 ödüyorsunuz, ancak bu, 10 yıllık Hazine’nin ödediği kadar. Sonuç olarak, borç vereninizin defterleri üzerindeki ipoteğinizin değeri şimdi on yıl öncesine göre daha düşük. Bankacılık dünyasında, kağıt bugün satılıyormuş gibi fiyatlandırılıp “piyasaya uygun hale getirilene” kadar bu tür olaylar sorun teşkil etmez.

Federal düzenlemeler, bankaların varlıklarının bir kısmını vadeye kadar tutmayı planlamasına izin vererek, geçici kağıt kayıplarından kurtulmalarına izin verir çünkü sonsuza kadar bekletilen menkul kıymetler piyasaya sürülmez (defterlerde satın alındıklarında sahip oldukları değerde kalırlar) . Bu, bankalara ihtiyaç duydukları esnekliği sağlar, ancak yalnızca özellikle dikkatli bakarsanız öngörülebilen “sorun haline gelene kadar sorun değil” türünde sorunlar yaratabilir.

2008 mali krizinin bankaların temerrüde düşmesinden kaynaklandığı yerde, sistemin mevcut sorunu değersiz kağıtlarla ilgili değil (en azından henüz değil). Bu sefer oranlar o kadar hızlı yükseldi ki kağıt kayıpları yarattı.

Bloomberg ABD Toplam Tahvil Endeksi geçen yıl %13 düştü; daha önce en kötü yılı 1994’te %3’lük bir kayıptı. 1976’dan bu yana endeks, son iki yıl da dahil olmak üzere yalnızca beş takvim yılında düştü.

Fed bunun geldiğini görmeliydi; kendi bilançosu, oran artışları sırasında değerlerinin %10’unun kuzeyini kaybeden yaklaşık 9 trilyon dolarlık tahvil gösteriyor. “Fed faiz oranlarını o kadar düşük tuttu ve sonra o kadar hızlı artırdı ki hiçbir [financial institution] Doty, Money Life with Chuck Jaffe podcast’imde yaptığı bir röportajda, muhtemelen kayıplardan kaçınmak için tahvil portföylerini yeniden ayarlayabilir,” dedi.

Yayın dışı, Doty, Fed’in faiz oranlarını 100 baz puan – yüzde bir puan – düşürmesi halinde ” [the banking industry’s] gerçekleşmemiş kayıplar bir anda düştü. Bu, tarihteki en kolay ve en kısa ömürlü bankacılık krizine yol açar.”

Üstelik bu, patlayan bankalardan “bulaşma” olmamasını sağlayacaktır; Bu hafta Birinci Cumhuriyet’in imdadına yetişenlerin, bir bankanın piyasa değeri sorunlarının tohumlarını ekerek bir sonraki kurumun temerrüt kaybı haline gelen bankalar olduğunu unutmayın.

Böylece bir sorunu felakete çevirmiş olursunuz. Fed, bir mola için zaman tanımadan oranları yükseltirse, likidite krizi ve kredi krizi olasılığını önemli ölçüde artırır.

Merhaba Durgunluk, sofranız hazır.

Okumak: “Bunu şimdi durdurmalıyız.” Bill Ackman, First Republic desteğinin finansal bulaşmayı yaydığını söylüyor.

Fidelity Investments’ın küresel makro direktörü Jurrien Timmer, yakın zamanda programıma verdiği bir röportajda, Fed’in pes ettiğini göremediğini söyledi ve kimsenin yüksek enflasyon sırasında rezil Fed başkanı Arthur Burns’ün bir sonraki başkanı olmak istemediğine dikkat çekti. 1970’lerin.

Timmer şunları söyledi: “70’lerde politikayı çok uzun süre çok gevşek tutmak ve enflasyon cinini şişeden çıkarmak olan bu hataları asla tekrarlamamaya kararlılar.”

Ancak bu 1970’ler değil ve o zamanlar Fed’in enflasyon konusunda çok yumuşak olduğunu düşünenler – ki bu yüzden bugün sert bir duruş sergiliyor – yüksek oranların yaygın sistemik sorunlara neden olması nedeniyle merkez bankasının o sırada geri adım atmış olabileceğini düşünmeli.

Fed’in sorunları çözmesi gerekiyor, onlara katkıda bulunmak değil. Bu, daha uzun süre daha yüksek enflasyonla yaşamak anlamına geliyorsa, ülke için kontrol altına alınabilir bir bankacılık sorununu küresel bir likidite krizine ve ekonomi için sert bir inişe dönüştürmekten daha iyi bir seçimdir.

Bir kesinti enflasyona karşı savaşı bitirmez, sadece mücadele pozisyonunu güçlendirmek ve güvence altına almak için savaşı duraklatır. Bazen ilerlemenin en iyi yolu, geriye doğru sallanan bir adımla başlamaktır. Umarız Fed’in bunu yapacak cesareti vardır.

Okumak: Bankacılık sektöründeki gerginlikleri yatıştırmak için ne gerekiyor: Zaman, artı bir Fed faiz artışı.

Daha fazla: Birinci Cumhuriyet rakipleri tarafından kurtarıldı. Silikon Vadisi Bankası, arkadaşları tarafından terk edildi.