Balıkçı örgütleri, hükümetten balıkçılık sübvansiyonları konusunda ‘eşitsiz’ DTÖ anlaşmasını onaylamamasını istiyor

43 kadar sivil toplum kuruluşu ve sendika, Ticaret ve Sanayi Bakanı Piyush Goyal’a yazarak, DTÖ’de onaylanan balıkçılık sübvansiyonları anlaşmasının Hintli balıkçı toplulukları için elverişli olmayacağını ve Yeni Delhi’nin diğer gelişmekte olan ülkelerle bir araya gelerek “eşitsiz” paktın yürürlüğe girmemesini sağlaması gerektiğini belirtti.

“Gelişmekte olan birçok ülkenin çok büyük bir balıkçı nüfusu var. Buna göre, sübvansiyonların karşılaştırmasının balıkçı başına sübvansiyon bazında yapılması gerektiğini savunmuşlardır. Hindistan, Endonezya ve Çin gibi gelişmekte olan ülkeler, büyük miktarda toplam sübvansiyona sahip olabilir, ancak balıkçı başına sübvansiyonlar söz konusu olduğunda, sübvansiyonlar listesinde birçok gelişmiş ülkenin çok altındalar. Ancak DTÖ anlaşması bu gerçeği kabul etmiyor” diyen Goyal’a hitaben yazılan mektupta dikkat çekiyor.

Balıkçılık Sübvansiyonları Anlaşması, DTÖ’nün Haziran 2022’de Cenevre’deki 12. Bakanlar Konferansında (MC12) imzalandı ve şu anda üyeler tarafından ayrı ayrı onaylanıyor.

Mektup, Hindistan’ın spesifik olmayan sübvansiyonlarda (balıkçılık sektörüne özgü olmayan, ancak zengin ülkeler tarafından yaygın olarak kullanılan genel yakıt sübvansiyonları, çünkü bunu karşılayabilenler onlar) disipline edilmesi talebini vurguladı ve müzakerelerde reddedildi ve nihai anlaşmada göz ardı edildi.

Özel ve Farklı Muamele hükümleri

Ayrıca, anlaşmadaki gelişmekte olan ülkeler ve az gelişmiş ülkeler için Özel ve Farklı Muamele (S&DT) hükümleri, bu anlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren sadece iki yıllık bir geçiş süresine izin verdiği için oldukça yetersizdi. Bu, gelişmekte olan ülkeleri ve LDC’leri büyük bir dezavantaja soktu. “Bu ülkelerin çoğu, bu hükümler kapsamında küçük ölçekli balıkçılığı kayıt altına alma kapasitesine sahip değil ve iki yıl, sona erdiğinde, gelişmekte olan ülkeler ve LDC’ler tarafından sağlanan sübvansiyonların, küçük ölçekli ve zanaatkar balıkçılar için olanlar da dahil olmak üzere, DTÖ kurallarına tabi olacağı çok kısa bir ödemesiz dönem. Aslında, gelişmiş ülkeler, sürdürülebilir ve yenileyici balık stokları olarak gösterebilirlerse, sübvansiyonlarını kesmek zorunda kalmayacakları ‘ters S&DT’ elde ettiler.”

Mektubu imzalayanlar arasında Ulusal Balık İşçileri Forumu, Küçük Ölçekli Balık İşçileri Ulusal Platformu, Tüm Hindistan Balıkçılar ve Balıkçılık İşçileri Federasyonu, Tüm Hindistan Halkları Bilim Ağı, Küresel Güney Hindistan’a Odaklanma, TWN Trust India, Tüm Hindistan Orman Çalışanları Birliği ve Tüm Hindistan Kisan Sabha (AIKS) yer alıyor.

İmzacılar, Balıkçılık Sübvansiyonları Anlaşmasını onaylamak yerine, Hindistan’ın endüstriyel balıkçı ülkeler için aşırı kapasite ve aşırı avlanmaya ilişkin 5.

Bu, özellikle gelişmiş ülkeler tarafından sağlanan ve bu nedenle disipline edilmesi gereken altyapı sübvansiyonlarını hedeflemelidir. “Şu ana kadarki müzakereler, küçük sübvansiyon verenler ile büyük sübvanse edenler arasında bir ayrım yapmakta başarısız oldu. İkincisi, deniz kaynaklarının yok edilmesinden tarihsel olarak sorumludur ve deniz kaynaklarının sürdürülebilir yönetiminde ilerlemek istiyorsak, rollerinin tanınması ve ele alınması gerekir” dedi.

BM Gıda ve Tarım Örgütü’ne göre, 1974’teki yüzde 10’a kıyasla küresel stokların tahminen yüzde 34’ü aşırı avlanıyor ve bu da balık popülasyonunun kendini yenileyemeyeceği bir hızda sömürü yapıldığını gösteriyor. Azalan balık stokları, yoksulluğu daha da kötüleştirme ve balıkçılığa güvenen kıyı topluluklarını tehlikeye atma tehdidinde bulunuyor. Eldeki verilere göre, yaklaşık 39 milyon insan geçimini balıkçılıktan sağlıyor.