Asi politikacılar ve kontrolsüz harcamalar ABD borç felaketini riske atıyor

Yazar, American Enterprise Institute’ta ekonomi politikası çalışmaları direktörüdür.

ABD borçlanma limitini önümüzdeki hafta aşmaya hazırlanıyor, ancak Cumhuriyetçiler ve Demokratlar borç tavanını yükseltmek ve ekonomik ve mali bir felaketi önlemek için bir anlaşma sağlamadı.

Ekonomi ve siyasi sistemdeki yapısal sorunların çarpışması nedeniyle ülke felaketin eşiğine geldi. Borç tavanını artırmaya ve belirli federal harcama kategorilerini kısmaya yönelik bir anlaşma, acil krizi çözebilir, ancak bu iltihaplı sorunları çözmez.

Onlar neler? Ekonomi ile başlayın. Hiç şüphe yok ki ulusal borç sürdürülemez bir yörüngede. Partizan olmayan Kongre Bütçe Ofisi, kamu tarafından tutulan federal borcun yıllık ekonomik çıktı içindeki payının 2023’te yüzde 98’den 2033’te yüzde 118’e ve 2053’te yüzde 195’e çıkacağını tahmin ediyor.

Ancak borç tavanı tasarısı geçti Meclis Cumhuriyetçileri tarafından Nisan ayında bütçenin zaten borç üzerinde aşağı yönlü baskı oluşturan kısmındaki harcamaları kıstı. Eğitim, ulaşım, barınma yardımı ve halk sağlığını içeren sözde “isteğe bağlı” harcamaların, önümüzdeki otuz yıl içinde yıllık GSYİH’nın yaklaşık yüzde 1 puan düşmesi bekleniyor.

Bu arada, Sosyal Güvenlik ve Medicare harcamalarının yıllık GSYİH içindeki payının 2023’te yüzde 8,2’den 2033’te yüzde 10,1’e ve 2053’te yüzde 11,9’a çıkacağı tahmin ediliyor. Bu programlar – artı artan borç faiz ödemeleri – ulusal borcun sürdürülemez yolundan sorumludur. Ancak bunlara yapılan harcamaları kısmamak için iki partinin üzerinde bir anlaşma var.

Politika söz konusu olduğunda, partilerinin üyeleri üzerinde etkisi azalan liderlerle birleşen temerrüde karşı fırçalamanın normalleşmesi, gerçekleşmeyi bekleyen bir felakettir. Başkan Joe Biden ve Meclis Başkanı Kevin McCarthy bu sefer başarsa bile, bu gelecekteki borç tavanı müzakereleri için bir barut fıçısı.

Sert çizgi Özgürlük Grup Toplantısı sinyal verdi Meclis tasarısındaki herhangi bir hükümden taviz verme konusunda çok sınırlı iştahı var. Temsilciler Meclisi’nin kilit isimlerinden Chip Roy, Bir not bu hafta meslektaşlarına, yasa tasarısındaki her bir hükmün “kritik” olduğunu ve hiçbirinin sadece ‘anlaşma’ arayışıyla terk edilmemesi gerektiğini savundu.

Meclis’teki muhafazakarları ve kaos ajanlarını bir uzlaşmayı desteklemeye ikna etmek McCarthy için çetin bir görev olacaktır. Pozisyonu belirsiz. Herhangi bir üye, onu görevden almak için oylamaya zorlayabilir.

Biden, McCarthy’nin bunu üyelerine getirebilmesi için Temsilciler Meclisi GOP’un istediğini yeterince içeren bir anlaşmayı desteklemek için yeterli Demokrat sağlayabilir mi? Zorluğu göstermek için, güvenlik ağı programları için daha zorlu çalışma gerekliliklerini göz önünde bulundurun. Bunlar, Meclis yasa tasarısının bir parçasıdır ve McCarthy, isminde Müzakerelerde onlara “kırmızı çizgi”

Biden önerildi bakmakla yükümlü olunan kimsesi olmayan sağlıklı yetişkinler için bazı gereksinimleri mütevazı bir şekilde güçlendirmeye açık olabileceğini. Ancak ilerici Demokratlar belirtilmiş bu bir başlangıç ​​değil. Biden yeteri kadar Temsilciler Meclisi Demokratı bulabilir mi? 100 olarak partinin ilericileri bu kadar karşı çıkarken bu gereklilikleri güçlendiren bir uzlaşmayı desteklemek için ihtiyaç duyulabilir mi?

Asıl sorun Biden ve McCarthy değil. Yapısaldır. Her iki partinin aşırılık yanlısı kanatları, kısmen seçmenlerin kendisindeki değişiklikleri yansıtarak, merkezciler üzerindeki göreli güçlerini artırdı. Yeniden seçilmeyle karşı karşıya olan politikacılar, partilerinin adaylığı için bir meydan okumadan kaçınmak için ideolojik olarak saf görünmek istiyorlar. İki partinin uzlaşmasını yansıtan yasalar çıkararak genel seçim seçmenlerine hitap etme konusunda daha az endişe duyuyorlar. Bu da daha aşırı adayları çekerek sorunu ağırlaştırıyor ve liderlerin parti üyeleri üzerindeki hakimiyetini daha da zayıflatıyor.

Mevcut krizin geçtiğini varsayarsak, Kongre nasıl ilerlemeli? Yapısal sorunları ele alın. Ulusal borç aşağı doğru bir yörüngede olsaydı, borç tavanı daha az sorun olurdu. Bu, öngörülen vergi gelirinin artırılmasını ve Sosyal Güvenlik ve Medicare için gelecekteki harcamaların azaltılmasını gerektirecektir.

Bu yöndeki mevzuat, siyasetin daha aşırı ve politikacıların daha asi olduğunu da kabul etmelidir. Gelecekte, borç tavanındaki yeterli artışlar, bütçe açığını artıracak herhangi bir yasaya otomatik olarak bağlanmalıdır.

Bu yapısal reformları yasalaştırmak Herkül gibi bir görev olacaktır. Ancak alternatif, ABD’yi borçlarını zamanında ödeyemeyen, borcunun ağırlığı altında çöken, ölü bir ülke olarak bırakabilir. ABD’nin küresel bir ekonomik ve siyasi lider olarak yeri, ulusun ve dünyanın zararına büyük ölçüde azalacaktır.